Dr. Ofer Grosbard İsrailli bir klinik psikoloğu, karşılaştırmalı kültür araştırmacısı, yazar ve eğitimci..

Yazdığı yazıdan alıntılar yaptım..
İsrail’le ya da birçok Ulusla, Toplum olarak ne çok benzerliklerimiz olduğunu fark ettim..

“Yozlaşmış kişiler iktidara seçiliyor, canları ne isterse yapıp, yaptıkları yanlarında kalsın diye kuralları değiştiriyorlar, sonra da düzen getirdikleri iddiasıyla böbürleniyorlar; ama onları suçlamamalıyız -onları biz seçtik, üstelik de hatırı sayılır farkla.

Son 500 yıldır devam eden bu süreç yaratıcılığı, bilimi ve demokrasiyi doğurmuştur.

İçten gelen yaratıcılık, dışarıdan gelen taklidin tam tersidir; bilim dinin karşıtıdır ve bilim insanı daha yüksek bir güce değil, kendisine ve bilgisine güvenir.

Demokratik olmayan toplumlarda birey, otoriteyi dışarıdan arar, ondan korkar ve bu nedenle kişisel sorumluluk kabullenmekte güçlük yaşar. Geleneksel toplumlarda yaygın olan otoriter ebeveynler, bu davranış modelini yetişkinlikte bile teşvik eder.

Bu da bizi en başa götürüyor: Vatandaşlar neden yozlaşmış liderleri ve demokrasilerine zarar verenleri bilinçli olarak seçiyor? Bazı rejimler demokratik süreci kullanarak nasıl antidemokratik hale geldi?

Yanıt: Biz hâlâ bir kabile/aşiret toplumuyuz ve çoğumuz dışarıya bakıyor, güçlü bir otorite figürü talep ediyoruz.

Böyle bireylerin, bireysel haklar ve kendilerini gerçekleştirmek gibi kaygılardan ziyade, daha fazla grup uyumu ve güç duygusu talebi olur.

Kabul edelim, güçlerini kötüye kullanan yozlaşmış insanları seviyoruz. Onlarla empati kuruyor, belki de onlar gibi olabileceğimizi umuyoruz” diyor..

Yazı alıntılarla oluşturulduğu için eklektik algılanabilir. Ama bize, demokrasi geleneği güçlü olmayan, ya da liderinde kendini gören, tüm kişiselliğini liderde şekillenen/ bütünleşen önemli bir çoğunluk;
Ne yazık ki toplumun diğer yarısını, yarattığı korku, endişe ve geleceksizlik atmosferinde peşinden sürükleyebiliyor.
Burada anlatılan İsrail toplum analizidir. Ama ne çok benzerliklerimiz de olduğu açık değil mi…?