TV. DE KAMU KURUMLARININ BAĞIŞLARINI İZLERKEN AKLIMA GELDİ..

İki Bektaşi şarap satmaya karar verirler. Birer küp şarap yaparlar. Bir sokakta dururlar.
Gelen yok giden yok.
Beklemekten usanırlar. Birisi diğerine der ki:
– Boğazım kurudu. Kendi şarabımı içsem olmaz. Bir liram var. Bir tas şarap ver. Sen siftah yapmış olursun.
Böylece diğeri ilk satışını yapar.
Sonra diğeri; sen de siftah yap, bir liraya bir tas şarap ver der.
Kısaca, o bir lira akşama kadar ikisinin arasında gidip gelir. Böylece akşama kadar bütün şarapları satarlar.

Akşam boş küplerle sallana sallana eve dönerken, birisi;

-Bugün işler iyi gitti. Bütün şarabı sattım. Ama sabah bir liram vardı hala bir liram var.

Diğeri;
-Sen yine iyisin bir liran var. Ben de bütün şarabı sattım, sabah hiç param yoktu, hala hiç param yok.