Bir zamanlar oldukca yüksek mevkilere ulasmis bir bayan politikacimiz işsiz kalinca sırayla iş adamlarının kapısını çalıp is aramaya baslar.
Önce Sabanci’ya gider.
“Efendim , biliyorsunuz ben politikada cok onemli gorevlerde bulundum, lutfen bana bir is verirmisiniz ” der.
Sabanci dusunur ve,
“Sana ayda 5 bin liradan fazla maas veremem, istiyorsan gel yarin ise basla ” der.
Politikacimiz ” aaa, 5 bin de ne ki, benim cuzdanimin kenarini bile doldurmaz ” diyerek bu kez Koc’un kapisini calar.
Koc da “size en fazla 7 bin verebiliriz bayan ” der.
Politikacimiz basi onde eve gelir ve her zaman akil danistigi kocasina
“sekerim, calmadigim kapi kalmadi ama soyle parasi bol bir is
bulamadim, sen ne dersin? ” der. Kocasi bilmis bilmis basini sallayarak ” hanim sen git birde Manukyan’la konus ” der.
Ertesi gun politikacimiz Manukyan’in kapisi onundedir.
” Efendim, ben politikada cok onemli gorevlerde bulundum bana uygun bir isiniz var mi “der.
Manukyan yuzunde sicak bir gulumsemeyle ” tabi hanimefendi yarin gel ise basla sana ayda 200 bin veririm ” der. Politikacimizin gozleri parlar birden, heyecanla ” sahiden o kadar edermiyim?” diye sorar.
Manukyan gayet sakin cevap verir:
“aa, ne demek hanımefendiciğim, bütün memleket senin icin sirada bekliyor!”