FARKLILIKLAR…

Dün akşam Ukrayna Bağımsızlık Günü resepsiyonundayım…
Herkes pür neşe eğleniyor, kahkahalar atılıyor, gösteriler ve hatta defile yapılıyor..
Birisi alıyor mikrofonu savaşta ölen kahramanlarını (ölen askerlerine kelle demiyorlar) hatırlatıyor, çılgınca alkışlıyorlar, “yaşasın Ukrayna” diye tezahürat yapıyorlar..
Bu tür ulusal kutlama toplantılarına tüm aile çoluk çocuk hep birlikte katılıyorlar… Böylece çocuklarının da böyle günlerin anlamını kavramalarını sağlıyorlar.. Ve sadece seçkinler değil, kimliğinde Ukrayna yazan herkese açık oluyor.. Bizdeki gibi yalnızca seçkin beyefendiler, hamfendiler ve çocuksuz olarak değil…
Ana menü votka ve şarap tabi.. Bizdeki gîbi Hacıeşref suyu değil menü.. Ancak bizde şarabın yasak olduğunu düşündüklerinden bizim gibiler için helal içkimiz olarak bara Rakı da koymuşlar… Şu inceliğe bakar mısınız.. Tabii ben de bu jest karşısında mecburen rakı içtim..
Kıyafetimi de yadırgamayın, herkes spor..
Onlarda bizdekinin tam tersine, her türlü içki içmek serbest.. Ancak hırsızlık ve çocuk tecavüzü affedilmiyor ve toplumdan da dışlanıyor.. Bizdeki gibi ödüllendirilmiyor…
Şimdi çok yakında bizim de en büyük günümüz Cumhuriyetimizin hem de 100.yılı resepsiyonu verilecek..
Nerde? Sarayda…
Bizim Cumhurimizde saray kavramı var mı?
Yok..
Zaten ulusal egemenliğin saraydan alınıp halka verilmesinin adı değilmi Cumhuriyet…
Halka açık mı?
Hayır..
Çocuklar var mı?
Yok.
Yukarda anlattığım gibi eğlenmek, demek gülmek, hele hele kadınlar için kahkaha atmak mümkün mü?
Asla..
İçki içmek var mı?
Allah korusun… Hacıeşref suyuna devam..
(Önceden bunların hepsi vardı bilir misiniz.)
Peki ne var?
Aralarında sessizce konuşmalar….
Sahte “nassınız, iyi görünüyorsunuz,” rutinleri..
Beyefendiye şirin görünmek için çeşitli iğrenç atraksiyonlar… El öpmeler…
En önemli ve güncel konu olarak da; “Hastane ihalesini aldık Allahın izniyle”, “O köprü ihalesini falanca arkadaşımıza tevdi ettik”, “havaalanı ihalesi ne zaman”, “Cenabı Allah’a şükrolsun, çoluk çocuğumuzun rızkını çıkarmamıza vesile oluyor”…..
Cumhuriyet en büyük sevincimiz…
En büyük sevinçle, neşe ile ve onu yaratan tüm halkımızla elele, sokaklarda günlerce karnaval havasında kutlamamız gereken en büyük bayramımız..
Bırakın neşesini, yıllarca kutlanması bile yasaklandı bu ülkede..
Hele de bu yıl…
100.yıl..
Bir asır…
Daha da büyük görkemli kutlamalar için sabırsızlanmıyor muyuz…
Aslında yarın 26 Ağustos’ta başlaması gerekir ve en az bir hafta sürmesi gerekir kutlamalar bize göre..
Hadi bekliyelim, görelim…