Ajans Press, Times, CNN gibi nice ajansların yanında Devletin haber kanalı olan Anadolu Ajansı misali ajanslar ve Rus devletinin desteklediği Sputink ya da çoğunun hoşuna gitmeyen hatta istenmeyen, sistem dışı haberler yaptığı gerekçesiyle yani bazı gerçeklerin okunması kısıtlanan gibi haber ajanslarının ‘haberi önce verme’ yarışı içinde aynı haberi bir saniye önce ya da iki saniye sonra abonelerine dağıtıp, haberi önce verme telaşını taşıyan gazeteci meslektaşlarımın da içinde olduğu Gazeteciler günü 10 Ocak bugün.
Aynı zamanda biz gazetecilerin çalışmaları, açıklamaları, yapmaları gerekenleri yapmadıklarını yazdığımız ‘İdareciler Günü’ de olan 10 Ocak Gazeteciler günü dolayısıyla bugün hem biz gazetecilere hem de idarecilere bolca ‘gününüz kutlu olsun’ mesajları gelecek. Ve ‘Tüm engelleme ve yasaklamalara rağmen iyi ki varsınız sizi kutluyoruz…’ diye Karadeniz’den olmaz da telefonda hazır kalıp jpg ya da video kliple gazlar verilecek.
Ama bu mesajları yazanlar başta olmak üzere başı sıkışınca “yaz gazeteci yaz bizim köyün olmayan yolunu da yaz” diyenler, gazetecinin yazdığı gazeteyi de almaz, 84 milyonluk ülkede bir milyonu magazin, spor, bulmaca 2 milyondan az gazete satıldığından bihaberdir..
Gelelim biz gazetecilerin hak etmediği güne..
Yukarıda saydığımız ajanslar başta olmak üzere, gelen haberleri oturduğu yerden al/yapıştırla gazetesine, internet sitesine hatta sanal sayfamızda paylaşarak gazetecilik yaparız.
Çünkü Kırşehir’de, Kars’ta, Konya’da, Ardahan’da, Ankara’da hatta basının merkezi diye bilinen İstanbul’da birileri ‘gazeteciyim’ der, ama Karaman’da, İzmir’de, Afyon’da, Diyarbakır’da hiç haber yokmuşçasına Asya’da adını sanını bilmediğimiz bir ülkeyle ilgili tarım haberini haber diye sunarız, bir mankenin yarı çıplak fotoğrafını paylaştığı mesajı derbi maçının önüne alır, adeta paparazzilik yapar, bu çok önemli (!) mesajı siyasetin hatta takımım Fenerbahçe’nin Aslan’a 3-0 yenildiği derbi maçının önüne alır çok önemliymiş gibi manşet yaparak gazetecilik hünerimizi ortaya koyarız…
Kısacası 657 ye tabii devlet memurları gibi resmi bilgiler dışında habercilik yapmayan kendileriyle birlikte aynı gün yani biz gazetecilerin de günü olan 10 Ocak’ta günlerini kutlayan iktidar temsilcisi siyasileri, kamu idarecilerini üzmeyen habercilik şeklinde gazetecilik yaparız.
Şimdi soruyorum ben Ardahan Habercisi iddiasıyla Ugan’da da yaşanan açlık haberini vererek mi gazetecilik yapacağım yoksa ‘kar yağdı, hava dondu, karganın kırılan kanadını cendermeler iyileştirdi.’ şeklinde haberler dışında haber göremediğimiz ve adını telaffuz edemediğimiz Associated Press Ajans haberleriyle geçiştirilen memleketim Ardahan’dan haber yaparken bu kentim gibi onca şehrin yoksulluk nedeniyle doymak için her yıl bin kişinin göç ettiğini yazmayarak mı gazetecilik yapacağım.
Yani Kocaeli haber sitelerine, bölge haberleri yaptıklarını iddia edip, iktidarın haberleri dışında haber vermeyen TRT gibi resmi ajanslardan gelen haberlerle habercilik yapmayan biz gazetecilerin günümü 10 Ocak?!..
Yoksa Ümit Kaftancıoğlu gibi başkentin ortasında vurularak öldürülen, Ülkücü Sinan Ateş misali haber için gittiği alandaki parkta ölü bulunan Metin Göktepe’nin neden, kim tarafından niye, niçin, nasıl, neden öldürüldüğünü soruşturmadığı gibi mi gazetecilik yapılacak ki günümüzü, İdareciler Günüde olan Gazeteciler Günü olarak ilan edilen 10 Ocak’ı hak edelim..
Bilmem ama kendi haberini bile yapmayan gazetecilerin gazeteci olarak kutlandığı her 10 Ocak’ta hatırlanıp, kuru bir mesajla kutlanan biz gazeteciler günü 10 Ocak..
Ha kuru dedikte cuma mesajları misali erken gelen bir mesaj beni ağlanası halimize güldürüp, gözlerimin yaşarmasına sebep oldu.
İşte stres içinde yazımı tamamlarken beni güldüren, halimizi anlatırken gerilen beni kendince iyi tanıyan, sorgulayan biraz değil, bugünlerde bir hayli adı konuşulup, tartışılan gazı tam veren günün ilk mesajı aynen şöyle;
‘Benim mesleğine aşık, civa gibi hareketli, işini gerektiği gibi yapan sağcı, solcu ayırımı yapmadan gerektiği yerde gerektiği şekilde yazan, özünde çok iyi ve çok temiz kalpli olan ama bir o kadar da sinir küpü olan, doğrucu başı olduğu için gözünü budaktan esirgemeyip direk o kişinin yüzüne söyleyen ve bu nedenle bazı kişiler tarafından sevilmeyen değerli arkadaşımın, dostumun 10 Ocak Gazeteciler Günü Kutlu Olsun.’ şeklindeydi
Bu içten ve samimi mesajıyla kendince beni derleyip, bana not veren ve sanki biz gazetecilerin haline üzüldüğümü hissedip, adeta kendince beni teselli edip, gülümseten bu içten ve samimi mesajı yazan ve günlük gazete aldığını bildiğim dostuma, arkadaşıma, sevdiğime teşekkür ederken ayıp olmazsa 10 Ocak’lar da gelen, gelecek olan mesajları atanlara da bir soru soracağım.
Evet, kuru bir mesaj ile gazetecilerin gününü kutlayan siz bugün bir gazete bayisine gidip, günlük bir gazete aldınız mı, Trump’un karşısında bacak bacak üstüne atan gazeteci gibi gazeteci bildiklerinizin daha güçlü, daha özgür olması için reklam vermeyi düşündünüz mü?
Cevap, ‘evet’ ise 85 milyonluk ülkede demokrasinin 4. kuvveti denen basının 2 milyon gazetesinin ancak satıldığı ve sizin, ülkemin, dünyanın sesi, soluğu, kulağı olan gazetecilerden biri olarak başta günün en güzel mesajını atana ve hepinize teşekkürler..