Bundan tam 228 yıl önce  1794…

Modern Kimya’nın kurucusu Lavoisier..

“Lavoisier Prensibi” yada “Lavoisier Kanunu” olarak lisede okuduğumuz “Doğada hiç bir şey yoktan var olmaz, varken de yok olmaz”

şeklinde ifade edilen “MADDENİN KORUNUMU KANUNU” nu bularak büyük bir kimyasal devrim yapmış bir Fransız bilim adamı..

Fransız ihtilal mahkemesi onu, devrim karşıtı aristokratlarla ilişkilerini bahane ederek giyotinle idama mahkum eder..

Boynunun vurulmasını beklerken kitap okumaktadır.

Cellat, onu giyotine götürmek için yanına geldiğinde Lavoisier, nerede kaldığını unutmamak için kitabın arasına bir “kitap ayracı” koymuştur.

Lavoisier, giyotine giderken Matematikçi arkadaşı Langrange’i yanına çağırır:

“Kafam sepete düştüğünde gözlerime bak.

Eğer iki kere göz kırparsam, insanın kafası kesildikten sonra bir süre daha beyin düşünmeye devam etmekte demektir.” der .

Kafası giyotinle kesilir, sepete düşer ve gülerek iki kere göz kırpar.

Matematikçi Langrange diyor ki;

– “Lavoisier’in son saniyedeki ispat arayışı, bilimselliğin yüzyıllar sürecek meşalesidir.

Düşünüyorum da ; taa o zamanlar Avrupa’da bu bilimsel devrimler,

domokrasi mücadeleleri sürerken bizimkiler ne yapıyordu..

Bugün bile öyle değil mi…

Neden bu durumdayız biraz anlaşılıyor mu..